British Music Festival
Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów – Oddział w Warszawie, Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów oraz Fundacja Nizio zapraszają na British Music Festival, który odbędzie się w dniach 21-29 listopada 2025 r. w Warszawie pod honorowym patronatem The British Embassy.
Projekt jest wspierany przez British Council jako część UK/Poland Season 2025.
Gośćmi specjalnymi będą kompozytorka Dame Judith Weir i dyrygent David Wordsworth.
Ideą przewodnią The British Music Festival jest promocja niezwykle różnorodnej twórczości kameralnej i chóralnej kompozytorów brytyjskich zarówno wśród wykonawców, jak i polskiej publiczności.
PROGRAM
– 21 listopada, godz. 18.00
Dom Studencki “Dziekanka” ul. Krakowskie Przedmieście 58/60, warsztaty chóralne w ramach VII Międzynarodowej Konferencji Naukowo – Artystycznej „Osobowość dyrygenta” – wydarzenie towarzyszące (wstęp wolny)
zapis przez formularz: https://forms.gle/qGnrJJ7GvCk8zbBh6
W programie: Hubert Parry – I was glad, James Macmillan – A New Song, Gerald Finzi – God has Gone Up, Percy Grainger – Londonderry Air: Brigg Fair, Charles Stanford – Beati quorum via, John Ireland – Greater Love Hath No Man, Judith Weir – I Love all Beauteous Things, Vaughan Williams – O Taste and See, Edward Elgar – Te Deum
David Wordsworth – dyrygent
Więcej informacji: https://chopin.edu.pl/nauka/konferencje-projekty-naukowe/vii-miedzynarodowa-konferencja-naukowoartystyczna-osobowosc-dyrygenta
– 24 listopada, godz. 19.00
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, „Portret twórczości Dame Judith Weir” – (bilety 5 zł) – wydarzenie towarzyszące organizowane przez Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina
https://chopin.edu.pl/szczegoly-wydarzenia/1314_portret-tworczosci-dame-judith-weir
W programie: Judith Weir – King Harald’s Saga: Ariadna Laddy – sopran, Songs from the Exotic: Maria Kożewnikow – sopran, Paweł Popko – fortepian, Music for 247 strings: Maria Belica – Mieczkowska – skrzypce, Paweł Popko – fortepian, The King of France: Xiwen Yu – fortepian, Three Chorales: Sebastian Kozub – wiolonczela, Alisa Zviezdova – fortepian, Piano Trio Two: Marcelina Rucińska- skrzypce, Adam Doniec – wiolonczela, Jakub Gorka – fortepian
– 25 listopada, godz. 10.00-13.00,
Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina, Sala Senatu, warsztaty kompozytorskie prowadzone przez Dame Judith Weir – wydarzenie towarzyszące organizowane przez Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina (wstęp wolny)
– 27 listopada, godz. 19.00,
Galeria Nizio, ul. Inżynierska 3, Warszawa
KONCERT KAMERALNY – wydarzenie bezpłatne, jednak ze względu na ograniczoną liczbę miejsc prosimy o wcześniejsze wypełnienie formularza rejestracyjnego:
https://forms.gle/nKYmdNG9HzvYtff28
W programie: Philip Cashian – Saltimbanques na skrzypce i fortepian, Lennox Berkeley – Horn Trio na waltornię, skrzypce i fortepian, Frederick Delius – Sonata nr 3 na skrzypce i fortepian, Peter Maxwell Davies – Sea Eagle na waltornię solo, Edward Elgar – Sonata op. 82 na skrzypce i fortepian
Christian Danowicz – skrzypce, Tomasz Bińkowski – waltornia, Julia Samojło – fortepian
– 28 listopada, godz. 19.00,
Galeria Nizio, ul. Inżynierska 3, Warszawa
KONCERT KAMERALNY – wydarzenie bezpłatne, ze względu na ograniczoną liczbę miejsc prosimy o wcześniejsze wypełnienie formularza rejestracyjnego:
https://forms.gle/nKYmdNG9HzvYtff28
W programie: Rebecca Clarke – Passacaglia on an old English Tune na wiolonczelę i fortepian, Charles Villiers Stanford – Three Intermezzi na klarnet i fortepian, Malcolm Arnold – Fantasy na klarnet solo, William Walton – Passacaglia na wiolonczelę solo, Gerald Finzi – Five Bagatelles na klarnet i fortepian, Diana Burrell – Heron na wiolonczelę i fortepian, Michael Berkeley- Haiku1: Birds na fortepian solo, John Ireland – Fantasy Sonata na klarnet i fortepian
Andrzej Ciepliński – klarnet, Magdalena Bojanowicz – wiolonczela, Mischa Kozłowski – fortepian
– 29 listopada 2025, godz. 19.15,
Katedra Warszawsko-Praska św. Floriana
KONCERT MUZYKI CHÓRALNEJ (wstęp wolny)
W programie: Sir James MacMillan- Ecce sacerdos magnus, Sir John Rutter – Dormi Jesu, William Lloyd Webber – Missa Princeps Pacis: Kyrie, Sir John Rutter – The Lord bless you and keep you, Bob Chilcott – I lift my eyes, Sir John Tavener – The Lord’s Prayer, William Lloyd Webber – Missa Princeps Pacis: Agnus Dei, Sir Edward Elgar (arr. W. H. Harris) – Nimrod , Will Todd – Ave verum, Alexander L’Estrange – Panis angelicus, Malcolm Archer – Christchurch Mass: Kyrie, Sir Karl Jenkins – Ave Maria, Malcolm Archer – Christchurch Mass: Agnus Dei, Sir Karl Jenkins – Cantate Domino
Chór Katedry Warszawsko-Praskiej MUSICA SACRA, Paweł Głowiński – organy, Joanna Łukaszewska – instruktor wokalny, Paweł Łukaszewski – dyrygent
Kuratorzy – David Wordsworth i Julia Samojło-Paszkowska
Organizator
Współorganizatorzy
Partnerzy
Wsparcie finansowe
Delius Trust
The Rainbow Dickinson Trust
Chris Johnson (www.rebeccaclarkecomposer.com)
Ms Sidney Buckland
Deep Harmony Ltd.
Patronat medialny
Wykonawcy:
fot. archiwum prywatne
David Wordsworth
David Wordsworth przez wiele lat pracował jako nauczyciel i wydawca muzyczny, zajmując wysokie stanowiska w firmach Schott i Oxford University Press. Przez ponad 25 lat był dyrektorem muzycznym zespołu Addison Singers w Londynie, z którym oprócz regularnych występów w Londynie, często koncertował w Europie, a w 2012 roku wystąpił w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Wielokrotnie zapraszany jako dyrygent i członek jury konkursów w Austrii, na Węgrzech, w Polsce, Irlandii, USA, Włoszech, Hiszpanii, Francji, Norwegii, Meksyku, na Kubie i Filipinach, występował w Concertgebouw (Amsterdam) i Musikverein (Wiedeń) oraz był rezydentem na uniwersytetach w całej Europie i USA. Występował we wszystkich głównych salach koncertowych Londynu, a w 2023 roku zadebiutował w Barbican, dyrygując koncertem z okazji 80. urodzin Gavina Bryarsa. Plany na sezon 25/26 obejmują koncerty w kościele Madeleine (Paryż), na Wyspach Normandzkich, Requiem Mozarta w Londynie oraz występy i nagrania z New London Chamber Choir z okazji 100. urodzin francusko-amerykańskiej kompozytorki Betsy Jolas i 100. rocznicy urodzin Hansa Wernera Henzego. David pracuje obecnie nad książką o polskiej muzyce chóralnej oraz autoryzowaną biografią Sir Williama Waltona.
fot. Jack Lawson
Judith Weir
Dame Judith Weir urodziła się w szkockiej rodzinie w 1954 roku, ale dorastała w pobliżu Londynu. Była oboistką, występowała z Narodową Orkiestrą Młodzieżową Wielkiej Brytanii, a w czasach szkolnych uczyła się kompozycji u Johna Tavenera. Następnie rozpoczęła studia na Uniwersytecie Cambridge, gdzie jej nauczycielem kompozycji był Robin Holloway, a w 1975 roku uczęszczała do szkoły letniej w Tanglewood, gdzie pracowała z Guntherem Schullerem. Następnie przez kilka lat pracowała w szkołach i zajmowała się edukacją dorosłych w obszarach wiejskich południowej Anglii, a potem przeniosła się do Szkocji, gdzie wykładała na Uniwersytecie w Glasgow i w Królewskim Konserwatorium Szkocji. W tym czasie zaczęła pisać serię oper (w tym King Harald’s Saga, The Black Spider, A Night at the Chinese Opera, The Vanishing Bridegroom i Blond Eckbert), które były później wielokrotnie wystawiane w Wielkiej Brytanii, Niemczech, Austrii, Holandii, Belgii i Stanach Zjednoczonych. Najnowsza opera to Miss Fortune, która miała swoją premierę w Bregencji w 2011 roku, a następnie została wystawiona w Royal Opera House Covent Garden w 2012 roku. We współpracy z reżyserką Margaret Williams – Weir stworzyła kilka filmów operowych, w tym Scipio’s Dream, Hello Dolly i Armida. Jako kompozytorka rezydentka City of Birmingham Symphony Orchestra w latach 90. napisała kilka utworów na orkiestrę i chór (w tym Forest, Storm i We are Shadows), które zostały po raz pierwszy wykonane przez ówczesnego dyrektora muzycznego orkiestry, Simona Rattle’a. Otrzymała zamówienia od Boston Symphony Orchestra (Music, Untangled and Natural History), Minnesota Orchestra (The Welcome Arrival of Rain) oraz London Sinfonietta (Tiger under the Table). Napisała również utwory koncertowe dla znanych śpiewaków, takich jak Jane Manning, Jessye Norman, Dawn Upshaw, Alice Coote, Ailish Tynan i Ruby Hughes. Skomponowała koncerty na fortepian (William Howard) i obój (Celia Craig). W ostatnich latach Judith Weir znacznie poszerzyła swój repertuar chóralny, a chóry na całym świecie regularnie wykonują jej utwory, takie jak kolęda Illuminare, Jerusalem napisana dla Stephena Cleobury’ego i chóru King’s College Cambridge. Jako kompozytorka współpracująca z BBC Singers (2015-19) ukończyła dwa oratoria: In the Land of Uz, opowiadające o proroku Hiobie, oraz blue hills beyond blue hills, oparte na inspirowanych zen wierszach szkockiego poety Alana Spence’a. Obecnie mieszka w Londynie, od dawna współpracuje z festiwalem muzycznym Spitalfields Music Festival oraz wykłada jako profesor wizytujący na uniwersytetach w Princeton, Harvardzie i Cardiff. Za swoją twórczość otrzymała wiele nagród, m.in. Critics’ Circle, South Bank Show, Ivor Novello i Elise L Stoeger, tytuł CBE oraz Queen’s Medal for Music. W lipcu 2014 roku Judith Weir została mianowana na stanowisko Master of the Queen’s Music, istniejące od 395 lat, zastępując Sir Petera Maxwella Daviesa. Do jej priorytetów w tej roli należało wspieranie nauczycieli muzyki w szkołach, amatorskich orkiestr i chórów oraz festiwali wiejskich. W ramach tej funkcji skomponowała muzykę na uroczystości państwowe i królewskie, w tym 90-te urodziny Królowej, Platynowy Jubileusz oraz oficjalne obchody zakończenia I wojny światowej. Od śmierci Jej Królewskiej Mości Elżbiety II we wrześniu 2022 roku, Weir przez dwa kolejne lata pełniła funkcję Master of the King’s Music. Otrzymała tytuł Dame w noworocznej liście honorowej z 2024 roku za zasługi dla muzyki. Komponowała również utwory dla wielu grup społecznych i szkół, w tym Burntwood School Wandsworth, Aberdeen Art Gallery, St Mary’s Church Dover i Greenacre School w Barnsley. Muzyka Judith Weir została utrwalona w szeregu nagrań, szczególnie przez wytwórnie NMC i Delphian, a jej utwory są publikowane przez Chester Music i Novello & Co.
źródło: www.wisemusicclassical.com
fot. Łukasz Rajchert
Christian Danowicz – skrzypce
Christian Danowicz urodził się w 1983 r. w Buenos Aires, w Argentynie. Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku lat 4 pod okiem swojego ojca, Enrique Danowicza, skrzypka i pedagoga. Jest absolwentem Konserwatorium Muzycznego w Tuluzie (Francja), które ukończył z wyróżnieniem w klasie skrzypiec prof.Gillesa Colliarda. W roku 2010 otrzymał tytuł magistra sztuki na Uniwersytecie Muzycznym im.F. Chopina w Warszawie, gdzie studiował skrzypce pod kierunkiem prof. Julii i Krzysztofa Jakowiczów. Na tej samej uczelni ukończył studia licencjackie w klasie dyrygentury symfoniczno – operowej prof. Antoniego Wita i prof. Tomasza Bugaja. Jest laureatem III nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. T. Wrońskiego w Warszawie (2009), na którym został też wyróżniony nagrodą specjalną dla najciekawszej indywidualności artystycznej konkursu oraz dla najlepszego studenta UMFC w Warszawie. W roku 2010 otrzymał I nagrodę na Konkursie Muzyki Kameralnej podczas festiwalu Duxbury Music Festival w U.S.A. Od 2010 r. Christian Danowicz jest koncertmistrzem NFM Orkiestry Leopoldinum we Wrocławiu, z którą regularnie występuje również jako solista i dyrygent. Jest współzałożycielem NFM Trio Solistów Leopoldinum, które w roku 2012 otrzymało stypendium na studia podyplomowe w Reina Sofia School of Music (Madryt) w klasie kameralistyki prymariusza Alban Berg Quartet. Christian Danowicz jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, gdzie prowadzi klasy skrzypiec. Płyty NFM Orkiestry Leopoldinum Made in Poland (2018) oraz Supernova (2019), na których Christian Danowicz występuje jako solista, aranżer i dyrygent, zostały nagrodzone prestiżową statuetką „Fryderyk”.
Tomasz Bińkowski – waltornia
naukę rozpoczął w klasie skrzypiec w Podstawowej Szkole Muzycznej w Łodzi. W wieku 13 lat stawiał pierwsze kroki w nauce gry na waltorni pod okiem profesor Czesławy Szczukowskiej. Po ukończeniu Liceum Muzycznego im. H. Wieniawskiego w Łodzi kontynuował naukę w Akademii Muzycznej im. F .Chopina w Warszawie. W okresie tym współpracował z wieloma orkiestrami i zespołami kameralnymi m.in. Zespołem Kameralistów Polskich „ Camerata Vistula”, Warszawską Operą Kameralną, Polską Orkiestrą Radiową, Menuhin Festival Orchestra pod Dyrekcją Lorda Yehudi Menuhina a także Penderecki Festival Orchestra pod Dyrekcją profesora Krzysztofa Pendereckiego. W latach 1992-1998 był związany etatem trzeciego waltornisty z orkiestrą „Sinfonia Varsovia”. Z wymienionymi orkiestrami dokonał wielu nagrań płytowych z muzyka symfoniczną, filmową i kameralną. Od roku 1998 przez okres dwóch sezonów koncertowych był pierwszym waltornistą międzynarodowej orkiestry „Philharmonie der Nationen” pod Dyrekcją Justusa Frantza. Po zakończeniu kontraktu rozpoczął pracę na stanowisku pierwszego waltornisty-solisty w Teatrze Wielkim- Operze Narodowej w Warszawie, z którym związany jest do dnia dzisiejszego. Współpracuje na stałe z wieloma polskimi orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi m.in. Krakowską Orkiestrą „Sinfonietta Cracovia”, Filharmonią Pomorską im. Ignacego Jana Paderewskiego w Bydgoszczy, Filharmonią im. Tadeusza Szeligowskiego w Poznaniu, Filharmonią Podkarpacką im. Artura Malawskiego w Rzeszowie, Filharmonia Podlaską w Białymstoku,Filharmonią im. H. Wieniawskiego w Lublinie, Toruńską Orkiestrą Symfoniczną, Wrocławską Orkiestrą Kameralną „Leopoldinum”, Orkiestrą kameralną „Concerto Avenna”, Orkiestrą kameralną „Feel Harmony”, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej oraz Capellą Cracoviensis w Krakowie. Pozostając związanym z Teatrem Wielkim, a także współpracując z wymienionymi orkiestrami symfonicznymi nie pozostawił swojego ulubionego gatunku muzycznego jakim jest muzyka kameralna. Tomasz Bińkowski koncertował min . z Kwartetem Wilanowskim, Kwartetem Śląskim, Paderewski Kwartet, Kwartetem „Prima Vista” oraz Wieniawski Quartet. Jest założycielem kwintetu instrumentów dętych blaszanych „Chamber Brass” z którym oprócz wielu koncertów nagrał pierwszą w Polsce płytę kwintetu blaszanego pod nazwą „Blacha” w technologii zapisu audiofilskiego „ Hi-End”. Pod kierownictwem artystycznym Tytusa Wojnowicza tworzył zespół wykonujący na współczesnych instrumentach muzykę barokową i wczesno klasyczną „Ensemble de Narol”, która od 2004 roku przekształciła się w większy skład kameralny i istnieje do dziś pod nazwą „Essentia Musica”. Jest członkiem zespołu wykonującego muzykę współczesna „Chain Ensemble”. Wspólnie z grupą zaprzyjaźnionych muzyków jest jednym z założycieli formacji „Gruppo di Tempera”. Jest to zespół o bardzo ciekawym zestawieniu instrumentalnym fortepianu i kwintetu dętego klasycznego. Połączenie tych instrumentów to różnorodność składów i form muzyki kameralnej a także nieograniczone możliwości repertuarowe. Tomasz Bińkowski jest profesorem Uniwersytetu Muzycznego im. F. Chopina w Warszawie, gdzie prowadzi klasę waltorni.
fot. Aleksandra Kamińska – Yasne Studio
Julia Samojło – fortepian
doktor sztuki, laureatka „Fryderyka 2024” – za album zbiorowy „Władysław Żeleński – komplet pieśni” (wyd. Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów), na którym znajduje się m.in. ponad dwadzieścia pieśni nagranych w duetach z Magdaleną Molendowską i Ewą Leszczyńską. Ma w swoim dorobku kilkadziesiąt prawykonań współczesnych utworów polskich i brytyjskich, w tym 12 Etiud na fortepian Krzysztofa Baculewskiego na Festiwalu „Warszawska Jesień” 2007 i napisanego dla niej przez Edwarda Nesbita Koncertu na fortepian i orkiestrę z Orkiestrą Muzyki Nowej pod dyrekcją Szymona Bywalca w roku 2017. W grudniu 2025 roku nakładem SPMK ukażą się 24 Wariacje na temat pieśni ludowej na fortepian solo i dzieła kameralne Romana Ryterbanda. Julia Samojło występowała w wielu krajach Europy i Stanach Zjednoczonych, w takich salach jak m.in. Weil Recital Hall w Carnegie Hall w Nowym Jorku, Koninklijk Concertgebouw w Amsterdamie, Barbican Hall, Wigmore Hall, Purcell Room, St John’s Smith Square w Londynie, Rudolfinum w Pradze, Tel Aviv Museum of Art, Filharmonii Narodowej w Warszawie. Jako solistka koncertowała m.in. z Sinfonią Varsovią, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Muzyki Nowej, Orkiestrą Filharmonii Poznańskiej, pod dyrekcją, m.in.: Łukasza Borowicza, Krzesimira Dębskiego, Jacka Kaspszyka, Alexandra Liebreicha, Szymona Bywalca, Marka Mosia. Ukończyła Akademię Muzyczną im. Feliksa Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie prof. Tatiany Szebanowej. Następnie odbyła staż artystyczny pod kierunkiem prof. Szábolcsa Esztényiego oraz studia podyplomowe i doktoranckie pod opieką artystyczną prof. Mai Nosowskiej na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Swoje umiejętności rozwijała pod kierunkiem Ronana O’Hory’ego, Grahama Johnsona i Pameli Lidiard w Guildhall School of Music and Drama w Londynie w ramach stypendium Erasmus oraz dwuletniego wyróżnienia – Guildhall Artist Fellowship. Była laureatką m.in.: I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Młodych Wykonawców w Atenach, Stypendium Prezesa Rady Ministrów, Stypendium Prezydenta Miasta Szczecina, Stypendium Prezydenta Miasta Bydgoszczy, Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Jest prezeską warszawskiego oddziału Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów, pracuje jako pianistka kameralistka na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina.
fot. Anita Wąsik – Płocińska
Magdalena Bojanowicz -wiolonczela
uważana za jedną z najwybitniejszych instrumentalistek swojego pokolenia jest od lat ceniona przez publiczność i krytyków za piękny dźwięk i szlachetną ekspresję oraz bezkompromisowość swoich interpretacji. Występowała m.in. w: Tonhalle w Zürichu, Royal Festival Hall w Londynie, budynku Uniwersytetu Ludowego Kolarac w Belgradzie, Konserwatorium w Moskwie, Filharmonii we Lwowie, Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie, Filharmonii Narodowej w Warszawie, Narodowym Forum Muzyki oraz wielu filharmoniach w Polsce. Najwybitniejsi polscy kompozytorzy – Paweł Szymański, Hanna Kulenty, Aleksander Nowak czy Dariusz Przybylski – dedykowali jej swoje utwory na wiolonczelę z orkiestrą, w jej dorobku znajduje się również ogromna liczba prawykonań utworów solowych i kameralnych. W 2021 roku nagrała płytę monograficzną z kompozycjami Cezarego Duchnowskiego na wiolonczelę i elektronikę. Repertuar wiolonczelistki nie ogranicza się jednak wyłącznie do muzyki najnowszej, czego dowodem jest płyta Fairy tale nagrana z pianistą Radosławem Kurkiem, na której znalazły się kompozycje Straussa, Janáčka, Poulenca, Weberna, Dutilleux oraz Iberta czy płyta z muzyką kameralną Elsnera, Krogulskiego i Dobrzyńskiego. Jako solistka występowała m. in. z orkiestramii: Filharmonii Narodowej, NOSPR, Orkiestry Leopoldinum, Filharmonii Wrocławskiej, Sinfonietta Cracovia, AUKSO, Orkiestry Akademii Beethovenowskiej, Polskiej Orkiestry Sinfonia Iuventus, Belgrade Philharmonic Orchestra współpracując m. in. z takimi dyrygentami jak: M. Caldi, G. Tchitchinadze, D. Smith, V. Schmidt-Gertenbach, R. Rivolta, M. Moś, M. Diakun, M. Klauza, T. Wojciechowski, J. Kosek, M. Nesterowicz, P. Przytocki, W. Rodek, A. Klocek, B. Suđić, B. Lack, E. Kovacic, J. M. Florêncio, W. Michniewski. Jest laureatką Paszportu Polityki – nagrody tygodnika Polityka przyznawanej twórcom oraz kreatorom kultury. Zdobyła pierwszą nagrodę w XLV Międzynarodowym Konkursie Jeunesses Musicales w Belgradzie (2015), jest także laureatką drugiej nagrody i dwóch nagród specjalnych w VIII Międzynarodowym Konkursie im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie. Otrzymała również trzecią nagrodę w I Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Spośród innych jej sukcesów konkursowych wymienić można też drugą nagrodę w LXIX Międzynarodowym Konkursie Wiolonczelowym im. Ludwiga van Beethovena w Hradec Králové (Czechy) czy wyróżnienie w LXIV Międzynarodowym Konkursie Praska Wiosna. Jest również finalistką Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego w Stuttgarcie (2014). Ma na swoim koncie także liczne nagrody w konkursach kameralnych wraz z pianistą Mischą Kozłowskim oraz z partnerami z zespołu Chopin Piano Quintet. Magdalena Bojanowicz ukończyła z wyróżnieniem studia na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie wiolonczeli Andrzeja Bauera i Bartosza Koziaka oraz Universität der Künste w Berlinie w klasie Jensa Petera Maintza.
fot. Wojciech Grzędziński
Andrzej Ciepliński – klarnet
Andrzej Ciepliński to polski klarnecista ceniony za oryginalne interpretacje i nadzwyczajną wrażliwość muzyczną. Jako solista koncertuje regularnie z czołowymi orkiestrami, takimi jak Sinfonieorchester Basel, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia, Sinfonietta Cracovia, Filharmonia im. M. Karłowicza w Szczecinie, Polska Orkiestra Radiowa. Jednocześnie rozwija swoją działalność kameralną, nawiązując współprace z uznanymi artystami, m.in. Julianem Rachlinem, Claudio Bohórquezem, Januszem Wawrowskim, Sào Soulez Larivière’em, Tymoteuszem Biesem, Szymonem Nehringiem czy Anastasią Kobekiną. Kontynuując działalność swojego dziadka, legendarnego polskiego puzonisty Juliusza Pietrachowicza, Ciepliński poszukuje nowych środków wyrazu i poszerza standardowy repertuar klarnetowy poprzez współpracę z kompozytorami oraz tworzenie nowych aranżacji. W 2024 roku zainaugurował Polin Music Festival, gdzie zaprezentował dedykowany mu Koncert Klarnetowy Tfiles amerykańskiego kompozytora, finalisty nagrody Pulitzera, Alexa Weisera. Jego debiutancki album Irrberge (DUX, 2022) zawiera jego własną transkrypcję Sonaty na skrzypce i fortepian Claude’a Debussy’ego. Album został nominowany do nagrody Fryderyk 2023. Andrzej Ciepliński jest beneficjentem stypendium Fundacji Kościuszkowskiej, w ramach którego odbył trzymiesięczny staż w YIVO Institute for Jewish Research w Nowym Jorku, doskonaląc jeden ze swoich autorskich projektów – „Disturb the Silence”, będący muzyczną opowieścią o historii żydowskich muzyków z terenów dawnej Galicji. W tej podróży jego muzycznym mentorem stał się ceniony klarnecista, płynnie łączący ze sobą muzykę klezmerską, klasyczną i jazz – David Krakauer. Ciepliński ukończył z wyróżnieniem studia w mistrzowskiej klasie François Bendy w Hochschule für Musik w Bazylei. Jest także absolwentem Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Arkadiusza Adamskiego. Odznaczony tytułem Primus Inter Pares.
fot. Michał Ignar
Mischa Kozłowski – fortepian
Pianista, solista i kameralista, doktor sztuki, adiunkt w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Laureat „Fryderyka” – najważniejszej nagrody polskiego przemysłu fonograficznego – za album „Władysław Żeleński – komplet pieśni” (wyd. Stowarzyszenie Polskich Muzyków Kameralistów), w którym znajduje się m.in. ponad dwadzieścia pieśni zarejestrowanych w duecie z bratem-tenorem Karolem Kozłowskim (2024). Edukację muzyczną rozpoczął w Szkole Muzycznej I i II stopnia im. Z. Noskowskiego w Gdyni w klasie Julity Randazzo. Dalej kształtowany muzycznie przez Katarzynę Popową-Zydroń w trakcie 9 lat nauki w rodzinnej Gdyni. Studiował w Warszawie u Piotra Palecznego, Macieja Paderewskiego, Jerzego Marchwińskiego i Katarzyny Jankowskiej–Borzykowskiej oraz w szwajcarskim Hochschule der Künste Bern u Tomasza Herbuta, Patricka Jüdta i Moniki Urbaniak-Lisik. Zdobywca czołowych nagród konkursów pianistycznych i kameralnych w Polsce, Niemczech, Szwajcarii i na Ukrainie. Koncertował w większości krajów Europy, a także w Izraelu, Tunezji, Zjednoczonych Emiratach Arabskich, Japonii czy Chinach. Jako solista z orkiestrą zadebiutował w wieku 9 lat. Wystąpił w większości sal filharmonicznych i koncertowych w Polsce, a także w m.in. National Centre for the Performing Arts w Pekinie, Rohm Theatre w Kyoto, Flagey w Brukseli, w siedzibie UNESCO w Paryżu, Narodowej Filharmonii Ukrainy w Kijowie, w Filharmonii Moskiewskiej, w Konzerthaus „Kultur-Casino”, Zentrum Paul Klee i Yehudi Menuhin Forum w Bernie oraz na EXPO 2020 w Dubaju na zaproszenie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina w Warszawie. Od lat regularnie nagrywa dla polskich i zagranicznych rozgłośni radiowych czy telewizyjnych, a także często bierze udział w projektach łączących muzykę z filmem, teatrem, malarstwem i innymi dziedzinami sztuki. Artysta jest regularnie zapraszany do prowadzenia kursów mistrzowskich, podczas których pracuje nad rozwojem m.in. pianistów, skrzypków, zespołów kameralnych czy śpiewaków operowych. Ściśle współpracuje z Funduszem Zdolni (dawniej Krajowy Fundusz na Rzecz Dzieci), wspierając rozwój wybitnie uzdolnionej młodzieży ze szkół muzycznych I i II stopnia. Za swoje osiągnięcia otrzymał wiele nagród i wyróżnień – do najważniejszych należą te przyznane przez Ministra Kultury i Dziedzictwa, LYRA Stiftung, Rita Zimmermann Musik-Stiftung, Fondazione Pro Libertas et Humanitas Kasimir Bartkowiak, Dongsan Research Foundation, Instytut Adama Mickiewicza, Bank Société Générale oraz Krajowy Fundusz na Rzecz Dzieci w Warszawie.
fot. Karpati&Zarewicz
Chór „Musica Sacra” powstał w 2001 roku. Od 2004 roku, na mocy dekretu JE Arcybiskupa Sławoja Leszka Głódzia, funkcjonuje jako Chór Katedry Warszawsko-Praskiej. Zespół brał udział w wielu prestiżowych międzynarodowych festiwalach, m.in. we Francji (Festival des Cathédrales w St. Quentin i Courant d’Art w Rouen), w Niemczech (Altstadtherbst w Düsseldorfie, Hagener Chorfest w Hagen, Wege durch das Land w Höxter – z koncertem w zamku Corvey), we Włoszech (Festiwal Kultury Polskiej w Rzymie), w Luksemburgu (Polska.lu), a także w Polsce, m.in. podczas festiwali Wratislavia Cantans, Laboratorium Muzyki Współczesnej w Warszawie, Gaude Mater w Częstochowie, Festiwalu Filmowym i Artystycznym w Kazimierzu Dolnym oraz Międzynarodowego Festiwalu Musica Sacra w Katedrze Warszawsko-Praskiej, którego chór jest współorganizatorem. Głównym obszarem działalności artystycznej zespołu jest współczesna muzyka sakralna. Chór aktywnie koncertuje w kraju i za granicą, występował m.in. w Luksemburgu, Niemczech, Francji, we Włoszech oraz w Stanach Zjednoczonych. Realizował nagrania telewizyjne i uczestniczył w projektach operowych, w tym w inscenizacji Strasznego Dworu Stanisława Moniuszki na scenie Rosemont Theatre w Chicago. Zespół dokonał licznych prawykonań utworów kompozytorów polskich i zagranicznych, w tym Borisa Alvarado (Chile), Mariana Borkowskiego, Łukasza Farcinkiewicza, Joëla Merah (Francja), Daniela Knaggsa (USA), Jana Krutula, Witolda Lutosławskiego, Daniela Luzko (Paragwaj), Pawła Łukaszewskiego (m.in. polskie prawykonanie Missa de Maria a Magdala), Marcina Łukaszewskiego, Michała Malca, Stanisława Moryto, Douglasa Pewa (USA), Mariana Sawy, Julii Seeholzer (USA), Jakuba Szafrańskiego, Sebastiana Szymańskiego oraz Łukasza Urbaniaka. W 2006 roku, podczas VII Konkursu Chórów Katedralnych we Francji, zespół został uhonorowany Nagrodą Miasta St. Quentin za najwybitniejszą interpretację muzyki współczesnej. Chór Katedry Warszawsko-Praskiej „Musica Sacra” nagrał i wydał trzynaście płyt CD oraz jedną płytę DVD, we współpracy z takimi wydawnictwami jak Requiem Records, DUX czy Musica Sacra Edition. Wśród nich znalazły się m.in.: Misterium Stabat Mater Włodka Pawlika, Liebeslieder-Walzer Johannesa Brahmsa i Duette Feliksa Mendelssohna, Arcydzieła muzyki chóralnej, Gorzkie żale Stanisława Moryto, Laudate Dominum, Requiem Johna Ruttera, Prayer, Musica caelestis, Polskie pastorałki, Pie Jesu, Moniuszko – Sacred Music, Benedictus XVI in honorem, Missa brevis oraz Marian Sawa – Kolędy i utwory sakralne. Pięć z tych albumów otrzymało nagrodę polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk, a cztery uhonorowano nagrodą katolickich wydawców Feniks.
fot. Piotr Dłubak
Paweł Łukaszewski – kompozytor i dyrygent
ur. w 1968 roku w Częstochowie. Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie, uzyskując dwa dyplomy: z wiolonczeli oraz z kompozycji (z wynikiem celującym, w klasie prof. Mariana Borkowskiego). W 2014 roku otrzymał tytuł profesora sztuk muzycznych. Doktor habilitowany w zakresie kompozycji. W latach 2016–2024 pełnił funkcję prorektora Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Prowadził cykl wykładów w Argentynie, Chile, Francji, Niemczech, Hiszpanii, Norwegii, Watykanie, Wielkiej Brytanii i Włoszech. Został uhonorowany m.in.: Nagrodą Prezydenta Miasta Częstochowy za twórczość kompozytorską, Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 100-lecia Odzyskanej Niepodległości, Nagrodą im. św. Brata Alberta, Brązowym i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, Nagrodą Prymasa Polski, Medalem Papieskiej Rady ds. Kultury Per Artem ad Deum, Nagrodą Totus Tuus. Trzynastokrotnie otrzymał Nagrodę Fryderyk. Stypendysta m.st. Warszawy. Utwory Pawła Łukaszewskiego były wykonywane na ponad 150 festiwalach w kraju i za granicą oraz zostały zarejestrowane na ponad 120 płytach CD, wydanych w Polsce i za granicą (m.in. Hyperion, Ondine, Warner Classics, Signum Records, Naxos, Acte Préalable, DUX, Musica Sacra Edition). Ponad 50 jego utworów zostało opublikowanych przez ChesterNovello (Wielka Brytania), PWM (Kraków), Edition Ferrimontana (Niemcy), Walton Music (USA), Pana Musica (Japonia). Pełni funkcję prezesa Instytutu Musica Sacra oraz jest członkiem Zarządu Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Zasiada w jury konkursów kompozytorskich i chóralnych w kraju i za granicą. Jest dyrektorem artystycznym Chóru Katedry Warszawsko-Praskiej Musica Sacra. W latach 2022–2024 był dyrektorem artystycznym Festiwalu Joy & Devotion w Londynie.
www.lukaszewski.org.uk
fot. Yulia Pecceu
Paweł Głowiński
organizator życia muzycznego, organista, improwizator, dyrygent, kompozytor, twórca i dyrektor festiwali muzycznych. W roku 2005 ukończył Studium Muzyki Kościelnej Diecezji Toruńskiej. Jest twórcą i dyrygentem Schola Cantorum Thorunensis, zespołu wokalnego promującego w szczególności dawną i współczesną muzykę sakralną. Zasłynął jako propagator chorału gregoriańskiego, prowadząc schole gregoriańskie, a także biorąc udział jako dyrygent w dużych, międzynarodowych projektach muzycznych. Jako organista najchętniej wykonuje organową muzykę francuską XIX i XX wieku. Szczególne miejsce wśród jego muzycznych zainteresowań zajmuje jednak improwizacja organowa. Współpracuje jako improwizator z wybitnymi instrumentalistami, śpiewakami, improwizatorami i jazzmenami, tworząc niecodzienne projekty łączące brzmienie organów z chorałem gregoriańskim, elektroniką, skrzypcami elektrycznymi, klarnetem basowym, saksofonem, harmonijką ustną czy instrumentami ludowymi. Prowadzi ożywioną działalność koncertową wykonując kilkadziesiąt koncertów rocznie w Polsce i za granicą. Od 2017 roku jest dyrektorem jednego z najstarszych i największych w Polsce festiwali muzyki organowej – Świętojańskiego Festiwalu Organowego, który swoim zasięgiem obejmuje dwa województwa i aż cztery diecezje. Jest twórcą i dyrektorem Warszawsko-Praskiego Festiwalu Muzyki Sakralnej „Musica Sacra” oraz Międzynarodowego Festiwalu Organowego WarSAWA im. Mariana Sawy w Warszawie. Jest prezesem stowarzyszenia Cultura Vera, które bardzo szeroko działa na rzecz promocji kultury. Stworzył liczne międzynarodowe i ogólnopolskie projekty muzyczne zarówno w dziedzinie muzyki klasycznej jak i rozrywkowej: Gregorian Priests, Ex Tempore, Mysterium de Montserrat, Gregorian Grace, Voci e Violini, Wodecki Welcome To czy Maleńki Znak – wielka trasa koncertowa z okazji jubileuszu 90-lecia Pierwszej Damy Polskiej Piosenki – Ireny Santor. Współpracuje jako dyrygent, kompozytor i aranżer z największymi gwiazdami polskiej sceny muzycznej takimi jak: Alicja Majewska, Irena Santor, Michał Bajor, Krzysztof Cugowski, Zdzisława Sośnicka, Olga Maroszek, Ania Dąbrowska, Igor Herbut, Włodzimierz Korcz, Andrzej Poniedzielski czy Artur Andrus. Regularnie występuje na deskach najważniejszych sal koncertowych w całej Polsce. Współpracuje z Polskim Radiem oraz Telewizją Polską. W 2023 roku stworzył i prowadzi jako dyrygent i dyrektor artystyczny w pełni profesjonalny zespół wokalny Polyphonics, który w 2025 roku został oficjalnie ogłoszony przez Pierwszą Damę Polskiej Piosenki Irenę Santor spadkobiercą całej Jej twórczości muzycznej.